انجمن ملی سلامت و تغذیه سالم رحلت جانگداز رسول اکرم، حضرت محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله) و شهادت غریبانه فرزندانشان، حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و امام علی ابن موسی الرضا(علیه السلام) به همه مومنین تسلیت عرض می نماید.

بخشی از بیانات امام خمینی درباره رسول اکرم(ص)، امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع):

ما از رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ تبعیت می کنیم.

آن چیزی که سهل می کند مشکلات را، این است که ما برای اسلام تحمل زحمت‏‎ ‎‏می کنیم. ما از موالی خودمان، از آقایان خودمان، از اولیای خودمان، از معصومین‏‎ ‎‏خودمان تبعیت می کنیم. ما از رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ تبعیت می کنیم. آنها‏‏هم تحمل مشاق‎‏ زیاد کردند. مشقتهایی که برای ما شاید ممکن نیست که تحمل کنیم.‏‎ ‎‏آن قدری که پیغمبر خدا تحمل مشقت برای خدا کرد، ماها نمی توانیم. لکن ما هم‏‎ ‎‏قطره ای هستیم از این دریای بی پایان، به اندازه ای که یک قطره، یک ذره می تواند‏‎ ‎‏فداکاری کند، باید فداکاری کنیم. این اسلام است و قرآن است و خدا. ‏(صحیفه امام؛ جلد ۱۱، ص ۵۱۱)

آنقدری که حضرت امام حسن معاویه را‏‎ ‎‏مفتضح کرد به همان قدر بود که سیدالشهداء یزید را مفتضح کرد…

از اوّلی که بساط انبیا بوده است تا زمان رسول اکرم، تا بعدها زمان ائمه ـ‏‎ ‎‏علیهم السلام ـ مرتب مقابله کردند. تو حبس هم ‏‏[‏‏که‏‏]‏‏ بودند مقابله کردند. موسی بن جعفر‏‎ ‎‏تو حبس هم مقابله می کرد. حضرت ابی عبدالله ‏‎با آن تقیۀ کذایی و کذایی، آن‏‎ ‎‏«روایت مقبوله»‏‎ را می فرماید و مقابله می کند با آنها. مقابله می کند با کلام، با تبلیغ؛‏‎ ‎‏تبلیغ بر ضدشان می کند، مردم را سوق می دهد به خلاف آنها. معاویه یک سلطان بود در‏‎ ‎‏آنوقت؛ حضرت امام حسن بر خلافش قیام کرد در صورتی که آن وقت همه هم با آن‏‎ ‎‏مردک بیعت کرده بودند و سلطانش حساب می کردند. حضرت امام حسن قیام کرد تا آن‏‎ ‎‏وقتی که می توانست. وقتی که یک دسته علاف نگذاشتند که کار را انجام بدهد، با آن‏‎ ‎‏شرایط صلح کرد که مفتضح کرد معاویه را. آنقدری که حضرت امام حسن معاویه را‏‎ ‎‏مفتضح کرد به همان قدر بود که سیدالشهداء یزید را مفتضح کرد. مقابله همیشه بوده‏‎ ‎‏است. بعدها هم علمای بزرگ همیشه، همیشه علمای بزرگ مخالفت می کردند؛ با قدرتها‏‎ ‎‏همیشه علمای بزرگ مخالفت می کردند برای اینکه می دیدند که این مخالفین، این‏‎ ‎‏قلدرها، بودجۀ مملکت را خرج عیاشیهای فرنگشان و کذا می کنند.(صحیفه امام؛ ج ۲، ص: ۳۷۱)

حضرت رضا- سلام الله علیه- در آن ابتلائاتی که داشت و در آن مصیبت های معنوی که برایش وارد می‏ شد، بدون اینکه یک اختلافی ایجاد کند، با آرامش، راه خودش را به پیش می ‏برد. مقید بود به اینکه آرامش ملت را حفظ کند.(صحیفه امام؛ ج ‏۱۳، ص ۴۲۷)